برزیل بزرگترین کشور آمریکای جنوبی است که تقریبا نیمی از قاره را اشغال می کند. تقریباً تمام آن در نیمکره جنوبی قرار دارد، و بیشتر آن مناطق استوایی است، با مناطق وسیعی از جنگل های بارانی پر از گیاهان عجیب و غریب و حیات وحش.
ساحل اقیانوس اطلس ۷۴۰۰ کیلومتری برزیل مملو از سواحل شنی طلایی است و فضای داخلی آن مملو از منابع معدنی است. طلای معادن برزیل هنوز هم در میان کلیساهای پرتغال، قدرت استعماری که تا سال ۱۸۲۲ بر برزیل حکومت می کرد، پوشیده است. این تأثیر قوی پرتغالی در معماری استعماری برزیل ، در هنرهای تزئینی مانند کاشی های لعاب دار در کلیساها و صومعه ها و در زبان مشهود است.
برای گردشگران، برزیل هم یک بهشت گرمسیری و هم یک مقصد فرهنگی هیجان انگیز با جاذبه هایی برای همه سلیقه ها است، از تعطیلات ساحلی و کاوش در جنگل گرفته تا موزه های هنری در سطح جهانی و ریتم های تپنده کارناوال ریو.
۱ـمجسمه آرت دکو مسیح ریودوژانیرو
مجسمه عظیم آرت دکو مسیح به نام کریستو ردنتور (مسیح رستگار)، با دست‌هایی دراز ۲۸ متر، که انگار تمام بشریت را در بر می‌گیرد، از قله کورکووادو به ریودوژانیرو، نان قندی و خلیج می‌نگرد. از اینجا، احتمالا بهترین منظره شهر را خواهید داشت .
ارتفاع ۷۰۹ متری که روی آن قرار دارد بخشی از پارک ملی تیجوکا است و یک راه‌آهن ۳٫۵ کیلومتر به بالای آن صعود می‌کند ، جایی که میدان وسیعی اطراف مجسمه را احاطه کرده است. این مجسمه ۳۰ متری که در سال ۱۹۳۱ تکمیل شد، اثر مجسمه ساز لهستانی-فرانسوی پل لندوفسکی و مهندس برزیلی هیتور داسیلوا کوستا بود و از بتن مسلح و سنگ صابون ساخته شده است.
۲ـ نان شکر، ریودوژانیرو
نماد ریودوژانیرو که به راحتی قابل تشخیص است، قله صخره ای گرد Sugar Loaf از دماغه ای پوشیده از درخت بیرون می آید و ۳۹۴ متر از سواحل و شهر بالا می رود. از قله مناظر برجسته ای از ریو و بندر و همچنین منظره خیره کننده مسیح رستگار وجود دارد. این یک کاری است که باید هنگام بازدید از شهر انجام دهید، اما برنامه ریزی کنید این کار را در یک روز صاف و ترجیحاً صبح انجام دهید.
اولین سکونتگاه ریو در زیر این قله ها، در نزدیکی ساحل طولانی پرایا دا اورکا آغاز شد ، و می توانید یکی از سه قلعه اولیه آنجا، قلعه ستاره ای شکل سائو ژوائو را بگردید .
۳ـ آبشار ایگواسو
در نقطه‌ای که برزیل، پاراگوئه و آرژانتین به هم می‌رسند، رودخانه ایگواسو به شکلی تماشایی به صورت نیم‌دایره‌ای متشکل از ۲۴۷ آبشار که رعد و برق به داخل دره پایین می‌آیند، فرو می‌ریزد. درست بالای آبشار، رودخانه به یک چهارم عرض معمول خود محدود شده و نیروی آب را قوی‌تر می‌کند.
برخی از آبشارها بیش از ۱۰۰ متر ارتفاع دارند و آنقدر منطقه وسیعی را پوشانده اند که هرگز همه آنها را به یکباره نخواهید دید، اما وسیع ترین پانوراما را از سمت برزیل دریافت می کنید. راهروها و یک برج چشم اندازهای متفاوتی به شما می دهند و یک پل به یکی از بزرگترین آبشارها، معروف به Garganta do Diabo (گلوی شیطان) می رسد.
می‌توانید برای مشاهده نزدیک‌تر از راهروهایی که تا مرکز آبشار دورتر هستند، به سمت آرژانتین بروید. دو طرف چشم اندازها و دیدگاه های متفاوتی را ارائه می دهند، بنابراین بیشتر گردشگران قصد دارند هر دو را ببینند.
این آبشار توسط پارک ملی Iguaçu مورد تحسین یونسکو محافظت می شود ، جایی که جنگل های بارانی نیمه گرمسیری بیش از ۱۰۰۰ گونه از پرندگان و پستانداران از جمله آهو، سمور سمور، اوسلوت و کاپیبارا را در خود جای داده است.
در اوایل نوامبر ۲۰۲۳، جریان آب ده برابر سطح طبیعی باعث آسیب قابل توجهی به بسیاری از مسیرهای پیاده روی داخل و اطراف آبشار شد. معروف ترین آنها، گلوگاه شیطان، بازگشایی شده است اما Garganta del Diablo برای مدتی بسته خواهد بود و تاریخ بازگشایی آن تا زمان نگارش اعلام نشده است.
۴ـ کوپاکابانا، ریودوژانیرو
فکر کردن به ریو بدون ایجاد تصویری از کوپاکابانا سخت است. این زمین بازی ریو است، مکانی محبوب برای فرار از گرما که پر از آفتاب پرستان، شناگران، و بچه هایی است که قلعه های شنی می سازند. معروف‌ترین بخش مرکز شهر ریو به دنبال Avenida Nossa Senhora de Copacabana است و از یک طرف با چهار کیلومتر شن سفید و موج‌سواری محدود شده است
این ساحل با یک تفرجگاه وسیع که با موزاییک سیاه و سفید در طرحی موج دار که یادآور خیابان های لیسبون، پرتغال است، از ساختمان ها و ترافیک جدا می شود. در امتداد این گردشگاه، کاخ معروف کوپاکابانا
۵ـ جنگل های بارانی آمازون
در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی مانائوس، آب‌های تیره ریو نگرو با آب گل‌آلود سبک Rio Solimões برخورد می‌کنند و حدود شش کیلومتر در کنار هم جریان دارند و سپس مانند آمازون در هم می‌آیند. سفرهای قایق از مانائوس شما را به این نقطه می برد که Encontro das Aguas نامیده می شود ، ملاقات آب.
سفرهای دیگر با قایق شما را به قلب جنگل های بارانی و شبکه رودخانه ها، کانال ها و دریاچه هایی که توسط سه رودخانه تشکیل شده است می برد. در ریو نگرو، جزایر Anavilhanas مجمع‌الجزایری با دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و جنگل‌های سیل‌زده تشکیل می‌دهند که سطح مقطع کاملی از اکوسیستم آمازون را ارائه می‌دهند.
نزدیک به Manaus، پارک زیست محیطی Janauari با مساحت ۶۸۸ هکتار دارای اکوسیستم های مختلفی است که می توانید با قایق در امتداد آبراه های باریک آن کاوش کنید.
کل دریاچه در اینجا پوشیده از نیلوفرهای آبی غول پیکر است که فقط در منطقه آمازون یافت می شوند. هنگامی که در مانائوس هستید، حتماً تئاتر معروف آن آمازوناس ، خانه اپرای ایتالیایی به سبک رنسانس را ببینید که برای نشان دادن مانائوس به عنوان مرکز بزرگ فرهنگ آمریکای جنوبی بر روی نقشه طراحی شده است.
۶ـ معماری مدرنیستی برازیلیا
شهر جدید برازیلیا برزیل از بیابان حک شد و در کمتر از سه سال تکمیل شد تا جایگزین ریودوژانیرو به عنوان پایتخت کشور در سال ۱۹۶۰ شود. طرح جاه طلبانه لوسیو کوستا و اسکار نیمایر به نمایشی از برنامه ریزی شهری و معماری آوانگارد تبدیل شد. و امروزه به عنوان یکی از معدود شهرهای جهان که نمایانگر یک طرح کامل و یک مفهوم معماری واحد است، باقی مانده است.
برخی از برجسته‌ترین مکان‌های اطراف Praça dos Tràs Poderes : کاخ ریاست‌جمهوری، دادگاه عالی، و دو ساختمان کنگره کاملاً متضاد، به‌علاوه موزه تاریخی برازیلیا و پانته‌آئو دا لیبرداد (پانتئون آزادی)، طراحی‌شده توسط اسکار نیمایر.
شناخته‌شده‌ترین ساختمان معمار در شهر، کلیسای مدور کلیسای متروپولیتانا نوسا سنهورا آپارسیدا است که ستون‌های بتنی منحنی آن برای حمایت از سقف شیشه‌ای بالا می‌روند. یکی دیگر از آثار برجسته نیمایر، Palacio dos Arcos است که توسط باغ های زیبایی احاطه شده است که توسط معمار منظر برزیلی، روبرتو برل مارکس، که با نیمایر در چندین پروژه در سراسر برزیل کار کرده است، طراحی شده است.
بنای گرد Memorial dos Povos Indígenas (موزه مردم بومی) از یک خانه گرد سنتی Yąnomamö الگوبرداری شده است. اما بسیاری بهترین اثر نیمایر را Monumento JK می دانند ، یادبودی از رئیس جمهور Juscelino Kubitschek، بنیانگذار برازیلیا. برازیلیا به عنوان یک شهر میراث جهانی یونسکو نامگذاری شده است.
۷ـ جریکوآکوآرا
اگر تا به حال خواب یک دهکده ساحلی را دیده‌اید که در آن همه خیابان‌ها شن و ماسه است و رستوران‌های خوب، هتل‌های مناسب و خرهای عجیب و غریبی که در اطراف پرسه می‌زنند، Jericoacoara مکان مناسبی برای شماست. Jeri، همانطور که معمولاً به آن اشاره می شود، در محدوده پارک ملی تماشایی Jericoacoara واقع شده است، دسترسی فقط از طریق یک گستره عظیم از تپه های شنی عظیم در یک وسیله نقلیه ۴WD یا، برای ماجراجویان، در پشت یک کالسکه ساحلی امکان پذیر است.
هر شب زمانی که فروشندگان موبایل روی شن‌ها مغازه می‌سازند و گروه شروع به نواختن می‌کند، شهر زنده می‌شود. از یکی از پایه های کوچک باربیکیو می توانید غروب خورشید را در حالی که در وسعت اقیانوس اطلس فرو می رود تماشا کنید، یا حتی بهتر است یک صندلی پشت بام را محکم کنید. بعداً در خیابان‌های شنی و فقط برای عابر پیاده پرسه بزنید و با انگشتان پا در شن از شام لذت ببرید. پس از شام، یکی از بوتیک‌های متعددی را که شامل انواع لباس‌های ساحلی و تفریحی است، بررسی کنید.
سواحل بادگیر صدها مایل در شمال و جنوب جری قرار دارند و این موضوع علاقه مندان به ورزش های بادی را از سراسر جهان به خود جلب می کند. به عقیده بسیاری، جری بهترین مکان در جهان برای کایت بردینگ است و در نتیجه، مجموعه متنوعی از شرکت کنندگان را از سراسر جهان جذب می کند.
۸ـ ایپانما
فراتر از سواحل کوپاکابانا، ماسه های سفید با شکوه به سواحل معروف ایپانما ادغام می شوند. همان طراحی موجی تفرجگاه وسیع کوپاکابانا در اینجا ادامه دارد و شن و ماسه را از ردیف هتل ها، رستوران ها، کافه ها، گالری های هنری و سینما جدا می کند که این منطقه اجتماعی محبوب را در تمام سال تبدیل می کند.
دورتر، فراتر از کانال Jardim de Alá، که تالاب Lagoa Rodrigo de Freitas را تخلیه می کند، سواحل Leblon قرار دارد . با تعداد افراد محلی بیشتر و گردشگران کمتر، این سواحل مورد علاقه خانواده ها هستند. یکشنبه به ویژه شلوغ است، با بازار عتیقه‌جات در Praça de Quentaland و Feira de Artesanato de Ipanema ، که با موسیقی، هنر، صنایع دستی، و غذاهای خیابانی زنده است.
امواج در Ipanema و Leblon می توانند بسیار قوی و غیرقابل پیش بینی باشند، بنابراین مراقب باشید که در کجا شنا می کنید. مردم محلی را دنبال کنید و در جایی که دیگران را در حال شنا نمی بینید از آب دور بمانید. اگر موج‌سواری چیزی است که به دنبال آن هستید، به منطقه بین کوپاکابانا و ایپانما بروید، جایی که موج‌سواران در آن پاتوق می‌کنند.
۹ـ پلورینیو سالوادور
Cidade Alta (شهر بالایی) پایتخت استعماری سابق برزیل به دلیل مجموعه استثنایی از ساختمان‌های استعماری قرن هفدهم و هجدهم، که بهترین مجموعه در آمریکای جنوبی است.
این محله قدیمی که Pelourinho نام دارد، جایی است که زیباترین کلیساها و صومعه های سالوادور را خواهید دید که در زمانی ساخته شده اند که برزیل منبع ثروت پرتغال بود و طلای فراوان در ساختمان های مذهبی این مستعمره به وفور به فروش می رسید.
بهترین و مجلل ترین کلیساهای شهر سائو فرانسیسکو است که در اوایل دهه ۱۷۰۰ ساخته شده و با کنده کاری های پیچیده پوشیده شده با طلا پر شده است. در گروه کر و صومعه می‌توانید نمونه‌های بسیار خوبی از تابلوهای کاشی پرتغالی به نام آزوله‌ها را ببینید.
این کلیسای فریاری بود و در کنار آن کلیسای درجه سوم فرانسیسکن قرار دارد. غیرممکن است که نمای حکاکی شده‌ای که با مجسمه‌ها و دکوراسیون پیچیده پوشانده شده را از دست بدهید. فضای داخلی به همان اندازه پرآذین است و در جزئیات مجلل خود حتی از باروک پرتغالی پیشی می گیرد.
۱۰ـ پارک ایبیراپوئرا، سائوپائولو
پربازدیدترین پارک در آمریکای جنوبی، پارک Ibirapuera، فضای سبز وسیعی است که توسط معمار منظر برزیلی، روبرتو برل مارکس، با ساختمان هایی طراحی شده توسط اسکار نیمایر طراحی شده است.
در میان بناهای تاریخی، باغ‌ها، زمین‌های بازی، مسیرهای پیاده‌روی، و دریاچه‌ها، موزه‌ها و فضاهای نمایشی وجود دارد که شامل Auditório Ibirapuera Oscar Niemeyer ، یکی از بهترین مکان‌های کنسرت سائوپائولو است. یک غرفه ژاپنی با مجسمه‌ها، لباس‌ها و صنایع دستی سنتی در باغ‌های صخره‌ای با حوض ماهی قرار دارد.
موزه هنرهای عامیانه و هوانوردی ، هزاران نمونه از هنرهای عامیانه و نمایشگاه‌هایی درباره فرهنگ‌های سنتی از سراسر برزیل را به نمایش می‌گذارد. طبقه پایین به تجهیزات هوانوردی و هواپیماهای مدل اختصاص داده شده است. یک موزه جداگانه، موزه بزرگ آفریقایی- برزیلی ، فرهنگ و تاریخ آفریقایی-برزیلی ها و مشارکت آنها را نشان می دهد.
