باور دیرینه‌ای وجود داشت که افراد متأهل از وضعیت سلامت جسمی و روانی بهتری برخوردارند، اما نتایج پژوهش علمی تازه‌ای این دیدگاه رایج را به چالش کشیده است. بر اساس این مطالعه، افراد مجرد – خواه هرگز ازدواج نکرده باشند، چه از همسر خود جدا شده یا همسرشان را از دست داده باشند – در مقایسه با افراد متأهل، کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار دارند.
پژوهشی که توسط محققان دانشگاه ایالتی فلوریدا انجام شده و در نشریه معتبر Alzheimer’s & Dementia به چاپ رسیده است، وضعیت شناختی بیش از 24 هزار فرد سالمند بین 50 تا 104 سال (با میانگین سنی 72 سال) را در طول یک دوره 18 ساله مورد بررسی قرار داده است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مجرد به مراتب کمتر از افراد متأهل بوده است. در این میان، افرادی که هرگز ازدواج نکرده‌اند، با 40 درصد ریسک کمتر، کمترین میزان خطر را تجربه کرده‌اند. این آمار برای افرادی که طلاق گرفته‌اند به 34 درصد و برای کسانی که همسر خود را از دست داده‌اند به 27 درصد کاهش خطر ابتلا می‌رسد.
نتایج جالب توجه در افراد با اختلال شناختی خفیف و افراد بیوه
نکته جالب‌تر این پژوهش آن است که حتی افرادی که در ابتدای مطالعه دچار اختلال شناختی خفیف بوده‌اند، در صورت مجرد بودن، احتمال کمتری داشته‌اند که به مراحل پیشرفته و شدید زوال عقل مبتلا شوند. همچنین، شرکت‌کنندگانی که در طول مدت مطالعه همسر خود را از دست داده‌اند، در مقایسه با افرادی که تا پایان مطالعه متأهل باقی مانده‌اند، کمتر به زوال عقل دچار شده‌اند.
دلایل احتمالی کاهش خطر زوال عقل در افراد مجرد
پژوهشگران در تلاش برای یافتن پاسخ به این پرسش که چرا افراد مجرد کمتر دچار افت شناختی می‌شوند، به برخی از دلایل احتمالی اشاره کرده‌اند. آن‌ها بر این باورند که افراد مجرد معمولاً شبکه‌های ارتباط اجتماعی گسترده‌تری با دوستان، همکاران و همسایگان خود دارند و در مقایسه با افراد متأهل، سبک زندگی سالم‌تری را دنبال می‌کنند.
برخلاف تصور رایج در جامعه، افراد متأهل ممکن است به مرور زمان دایره ارتباطات اجتماعی خود را محدودتر کنند و تعاملات روزمره‌شان از کیفیت پایین‌تری برخوردار باشد؛ مسائلی که به گفته محققان می‌تواند به عنوان یکی از عوامل مؤثر در افزایش احتمال ابتلا به زوال عقل عمل کند.
تأکید بر استقلال فردی به عنوان عامل محافظت‌کننده
همچنین، «سلین کاراکوزه»، محقق ارشد این پژوهش، در مصاحبه‌ای با وبسایت MedPage Today اظهار داشته است که افراد مجرد معمولاً سطح بالاتری از اتکا به خود را دارا هستند و همین ویژگی ممکن است به حفظ و پایداری بیشتر توانایی‌های شناختی آن‌ها کمک کند.
