به تازگی، یک متدولوژی جدید در راستای بهبود قوه بینایی چشم مطرح شده است. شماری از متخصصان بر این باورند که با وارد کردن طلا به ساختار چشم انسان می‌توان دقت بصری را به شکلی قابل ملاحظه ارتقا بخشید.
علی‌رغم تمامی دستاوردهای خارق‌العاده‌ای که در حوزه پزشکی و سلامت شاهد بوده‌ایم، کماکان چالش‌های متعددی وجود دارند که هنوز هیچ شیوه درمانی قطعی برای آن‌ها کشف نشده است. این مسئله به‌ویژه در مورد بخش‌های حساس بدن نظیر چشم، اهمیت دوچندان می‌یابد. در همین راستا، پژوهشگران پیوسته در تلاش‌اند تا با استفاده از روش‌های بدیع و خلاقانه، مسیری برای مداوای بیماران بیابند. تزریق طلا به چشم انسان را نیز می‌توان در همین زمره تلاش‌ها ارزیابی کرد.
پتانسیل دگرگون‌کننده تزریق طلا برای میلیون‌ها بیمار
بر هیچ‌کس پوشیده نیست که با سپری شدن عمر، توانایی دید افراد تقلیل می‌یابد. یکی از علل تار شدن دید و کاهش قدرت بینایی به تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا مرتبط است؛ عارضه‌ای که میلیون‌ها انسان را در سراسر گیتی تحت تأثیر قرار داده است. ماکولا، ناحیه‌ای حیاتی در مرکز شبکیه چشم است که مسئولیت دید مرکزی را بر عهده دارد.
این قسمت حاوی تعداد بسیار زیادی از سلول‌های گیرنده نور حساس است و وظیفه فراهم آوردن دید مناسب برای فعالیت‌هایی نظیر خواندن، نوشتن، تشخیص چهره و به‌طور کلی درک جزئیات را بر عهده دارد. مشکل اصلی اینجاست که با افزایش سن، سلول‌های ماکولا دچار آسیب شده یا از بین می‌روند. از آنجایی که بدن انسان توانایی ترمیم یا بازسازی این سلول‌ها را ندارد، کیفیت دید فرد نزول می‌کند.
بیمار به وضوح متوجه اختلال در تشخیص جزئیات می‌شود. پیش از پیشنهاد روش تزریق طلا به چشم انسان، راهکارهای گوناگونی برای مقابله با مشکل تباهی لکه زرد ارائه شده بود. با این حال، محدودیت راهکارهای پیشین در این بود که صرفاً می‌توانستند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند و توانایی احیای سلول‌های از دست رفته یا بهبود کیفیت دید را نداشتند.
همین امر سبب شده است که رویکرد درمانی تزریق طلا به چشم انسان توجهات بسیاری را به خود جلب کند. به گفته جیارویی نی، مهندس زیست‌پزشکی از دانشگاه براون، این متد جدید این امکان را فراهم می‌آورد که بدون نیاز به جراحی‌های پیچیده یا دستکاری‌های ژنتیکی، بینایی را به سطح پیشین بازگرداند. به اعتقاد وی، این روش ظرفیت تحول بخشیدن به شیوه‌های درمان بیماری‌های تخریبی شبکیه را دارا است.
مکانیسم عمل تزریق نانوذرات طلا در چشم
در این شیوه درمانی، نانوذرات بسیار ریز طلا (هزاران مرتبه نازک‌تر از تار موی انسان) با آنتی‌بادی‌ها ترکیب شده و به درون حفره زجاجیه تزریق می‌شوند. ترکیب ارائه شده به گونه‌ای طراحی شده است که سلول‌های خاصی را در چشم هدف قرار دهد. در مرحله بعد، یک لیزر فروسرخ فعال می‌گردد تا با تحریک نانوذرات و سلول‌های مرتبط با آن‌ها، عملکرد گیرنده‌های نوری را شبیه‌سازی کند.
این روش نوین در آزمایش بر روی موش‌هایی که دچار مشکلات مربوط به شبکیه بودند، نتایج مثبتی نشان داد و توانست بینایی آن‌ها را تا حدودی بازگرداند (ارزیابی دقیق بینایی موش کار آسانی نیست). در گام بعدی، دانشمندان باید روش مبتنی بر تزریق طلا را بر روی چشم انسان آزمایش کنند. در صورت موفقیت‌آمیز بودن، محققان می‌توانند یک لیزر کوچک را در یک عینک مخصوص تعبیه کنند تا وظیفه فعال‌سازی سلول‌ها را بر عهده بگیرد.
بررسی‌های دانشمندان حاکی از آن است که پس از گذشت چندین ماه از تزریق طلا به چشم موش‌ها، هیچ نشانه‌ای از آسیب جانبی به چشم مشاهده نشد. اگرچه روش مورد استفاده شباهت‌هایی با درمان‌های رایج دارد، اما در مقایسه با سایر روش‌ها، کمتر تهاجمی تلقی می‌شود؛ به ویژه اینکه نیازی به جراحی و کاشت ایمپلنت‌های بزرگ در چشم ندارد.
چشم‌انداز آینده و چالش‌های پیش رو
با وجود تمامی جنبه‌های مثبت این روش، هنوز مسیر طولانی برای استفاده از آن در انسان باقی مانده است. دانشمندان باید ابعاد مختلف آن را بهبود بخشیده و آزمایش‌های متعددی را بر روی داوطلبان انسانی انجام دهند. پس از آن، شاید تزریق طلا به چشم انسان به یک روش درمانی متداول تبدیل شود.
