بررسی رشته های دو و میدانی و قواین آن

دو و میدانی ورزشی است که شامل تعدادی رویداد از قبیل،دویدن، پریدن، پرتاب کردن یا راه رفتن است . این ورزش که اغلب با نام دو و میدانی شناخته می شود، شامل مسابقات تکی مانند ۱۰۰ متر، ماراتن یا پرش طول، رویدادهای ترکیبی از جمله ده و هفت گانه یا رویدادهای تیمی مانند رله ۴ در ۱۰۰ متر است.

دو و میدانی یکی از پربیننده ترین رویدادهای ورزشی در هر بازی المپیک است.

در این مقاله به قوانین رشته های دو میدانی می پردازیم

۱-دوی سرعت (۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر، ۴۰۰ متر)

اغلب چشم نوازترین رویدادهای المپیک، دوی سرعت شامل دویدن تا پایان در مسافت های ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر است.

هشت دونده، همگی در خطوط مختلف، پس از به صدا درآمدن صدای اسلحه شروع به دویدن میکنند.

۲-با مانع (۱۱۰ متر، ۴۰۰ متر)

فرمتی شبیه به دوی سرعت در فواصل مشابه، با این تفاوت که دوندگان باید قبل از رسیدن به خط پایان از روی موانع بپرند.

در ۱۱۰ متر ارتفاع موانع ۱۰۷ سانتی متر است و حتی با کوچکترین لمسی می توان آنها را به زمین زد.

مانع اول در فاصله ۱۳٫۷۲ متری از خط شروع قرار می گیرد در حالی که ۹ مانع دیگر در فاصله ۹٫۱۴ متری هر کدام قرار می گیرند و شرکت کنندگان باید ۱۴٫۰۲ متر از آخرین مانع تا پایان بدوند.

در ۴۰۰ متر، ارتفاع موانع ۹۱٫۴ سانتی متر (مردان) و ۷۶٫۲ سانتی متر (زنان) است در حالی که دوندگان باید ۱۰ مانع با فاصله مساوی را قبل از خط پایان از بین ببرند.

۳-رله (۴×۱۰۰ متر، ۴×۴۰۰ متر)

دسته دیگری در لیست محبوب ترین رویدادها، مسابقات رله هستند که میتوان گفت یکی از جذاب ترین هاست که شامل چهار دونده از هر کشور است که مسافت های مساوی را با باتوم در دست می دوند.

هر کشوری معمولاً دوندگانی را انتخاب می‌کند که در مسابقات دوی سرعت نیز شرکت می‌کنند، اما ممکن است به سراغ متخصصان رله نیز بروند.

۴-فواصل میانی و طولانی (۸۰۰ متر، ۱۵۰۰ متر، ۵۰۰۰ متر، ۱۰۰۰۰ متر، ۳۰۰۰ متر با دو و میدانی)

دوندگان مسافت میانی و طولانی ورزشکارانی هستند که مانند دوومیدانی ها ساخته شده اند اما دارای ذخایر انرژی برای آزاد کردن در طول کشش خانگی هستند.

در ۸۰۰ متر، دوندگان دو دور پیست ۴۰۰ متری را کامل می کنند. آنها باید خطوط مربوطه خود را تا اولین خم دنبال کنند که پس از آن می توانند برای خط داخلی که کوتاه ترین مسیر برای رسیدن به خط پایان است، رقابت کنند.

دونده ها در ۱۵۰۰ متر یک شروع ایستاده را به صورت دسته جمعی انجام می دهند و می توانند بلافاصله در حالی که سه و سه چهارم یک مسیر ۴۰۰ متری را تکمیل می کنند به خط داخلی بروند.

شرکت‌کنندگان ۵۰۰۰ متر به صورت دسته جمعی شروع می‌کنند و می‌توانند بلافاصله پس از تکمیل ۱۲ و نیم دور پیست ۴۰۰ متر برای خط داخلی رقابت کنند.

در دوی ۱۰۰۰۰ متر، دوندگان می توانند از یک شروع دسته جمعی برای خط داخلی شیرجه بزنند و باید ۲۵ دور از مسیر ۴۰۰ متری را کامل کنند.

مسابقه با سرعت ۳۰۰۰ متر، رویداد برجسته در این رده است. شرکت‌کنندگان با هم شروع می‌کنند و می‌توانند به محض به صدا در آمدن اسلحه شروع به خط داخلی بروند و باید از روی ۲۸ مانع ثابت و هفت مانع آبی بپرند در حالی که دور پیست ۴۰۰ متری را کامل می‌کنند.

۵-پیاده روی مسابقه (۲۰ کیلومتر، ۵۰ کیلومتر)

در حالی که روی کاغذ ساده به نظر می رسد، پیاده روی مسابقه ورزشی در واقع یک رویداد تخصصی است که واکرها باید قوانین و تکنیک های سختگیرانه ای را دنبال کنند.

در مسابقه پیاده روی ۲۰ کیلومتری، پیاده‌روها در یک کورس جاده شرکت می‌کنند و در حین راه رفتن باید یک پای خود را همیشه با زمین در تماس باشند. پای در حال پیشروی نیز باید از نقطه تماس با زمین صاف شود و تا زمانی که بدن از روی آن عبور کند باید صاف بماند.

سه تخلف از قوانین فوق در حین پیاده روی مسابقه منجر به رد صلاحیت می شود.

مسابقه پیاده روی ۵۰ کیلومتری قوانین یکسانی دارد، با این تفاوت که فقط برای مردان در المپیک و مسابقات قهرمانی جهان برگزار می شود.

۶-ماراتن

ماراتن طولانی ترین مسابقه دوی المپیک است که دوی ماراتن مسافت ۲۶ مایل (حدود ۴۲ کیلومتر) را در یک مسیر جاده ای طی می کنند.

۷-پرش (پرش ارتفاع، پرش طول، پرش سه گام، خرک با میله)

پرش ارتفاع شامل دویدن به بالا و پرش از روی یک میله به طول چهار متر است. هر رقیب سه تلاش در هر ارتفاع دارد که انتخاب می کند و همچنین می تواند بدون پاک کردن ارتفاع فعلی، حرکت به ارتفاع بیشتری را انتخاب کند. سه شکست متوالی در پاک کردن نوار منجر به حذف می شود.

در خرک با میله، رقبا با یک میله در دست در امتداد یک باند می دوند و آن را به سمت پایین می بندند تا خود را با هدف از بین بردن میله ای به طول ۴٫۵ متر در ارتفاعی که انتخاب می کنند، بردارند.

هر شرکت کننده سه تلاش در هر ارتفاع دارد و می تواند بدون پاک کردن ارتفاع فعلی به ارتفاع بیشتری حرکت کند. با این حال، سه شکست متوالی منجر به حذف می شود.

در پرش طول ، شرکت‌کنندگان در امتداد یک باند می‌دوند و خود را از روی یک تخته چوبی روی گودال ماسه‌بازی پرتاب می‌کنند و فاصله آن از لبه تخته تا اولین علامتی که ورزشکار روی گود ایجاد می‌کند اندازه‌گیری می‌شود. اگر یک ورزشکار خود را از آن سوی تخته پرتاب کند، خطا اعلام می شود و پرش به حساب نمی آید.

در راندهای مقدماتی و فینال، هر پرش سه تلاش دارد که بهترین تلاش شمارش شده است. به هشت پرش برتر فینال، سه تلاش دیگر برای بهبود تلاششان داده می شود.

پرش سه گانه شامل سه مرحله است – پرش، گام و پرش. شرکت‌کنندگان روی باند فرودگاه می‌دوند و خود را از لبه یک تخته چوبی پرتاب می‌کنند. آنها ابتدا روی پای تیک آف خود (هاپ) فرود می آیند، سپس روی پای مخالف خود (پله) فرود می آیند و در نهایت به داخل یک گودال ماسه ای می پرند، با اندازه گیری فاصله از لبه تخته تا اولین علامت در گودال.

۸-پرتاب (پرتاب نیزه، دیسک، چکش، پرتاب شوت)

اگر پرش‌ها انعطاف‌پذیری بدن یک ورزشکار را آزمایش کنند، پرتاب‌ها معیار قدرت بدن آن‌ها است، به همین دلیل است که اکثر پرتاب‌کنندگان چارچوبی حجیم دارند. همه رویدادهای پرتاب بسیار ساده هستند – هدف رقبا این است که دستگاه های مربوطه خود را تا آنجا که ممکن است در یک محدوده پرتاب کنند.

در پرتاب نیزه ، شرکت‌کنندگان باید یک نیزه با نوک فلزی را توسط دستگیره طناب دار نگه دارند و قبل از پرتاب آن از پشت خط خطا (یا خط خراش) یک دوش بزنند و باید این کار را روی قسمت بالایی بازوی پرتابی خود انجام دهند. نفی پرتاب دستی

نیزه باید ابتدا در یک بخش مشخص شده ۲۹ درجه فرود آید. مردان باید یک نیزه با وزن کمتر از ۸۰۰ گرم و طول ۲٫۶ تا ۲٫۷ متر انتخاب کنند، در حالی که برای زنان به ترتیب ۶۰۰ گرم و ۲٫۲ تا ۲٫۳ متر است. رقبا شش تلاش برای پرتاب دارند و دورترین پرتاب حساب می شود.

پرتاب دیسک رویدادی است که در آن شرکت‌کنندگان قبل از رها کردن یک دیسک فلزی با وزن ۲ کیلوگرم و قطر ۲۲ سانتی‌متر (مردان) و ۱ کیلوگرم و ۱۸ سانتی‌متر (زنان) یک چرخش و نیم انجام می‌دهند.

رقبا باید از داخل دایره ای به قطر ۲٫۵ متر پرتاب کنند و دیسک باید داخل یک بخش مشخص شده فرود بیاید. آنها می توانند شش بار در طول مسابقه پرتاب کنند و دورترین پرتاب حساب می شود.

پرتاب چکش شامل پرتاب یک توپ فلزی توسط شرکت کنندگان است که از طریق یک سیم فولادی به یک دستگیره متصل است. ورزشکاران قبل از پرتاب توپ در داخل یک بخش مشخص شده ۳۵ درجه، سه یا چهار چرخش در داخل دایره ای به قطر ۲٫۱۳۵ متر انجام می دهند.

رقبا می توانند شش تلاش داشته باشند و بهترین پرتاب به حساب می آید. وزن توپ برای مردان باید ۷٫۲۶ کیلوگرم و برای زنان ۴ کیلوگرم باشد.

در پرتاب شوت، شرکت‌کنندگان باید تا آنجا که ممکن است یک توپ فلزی (همان مشخصات پرتاب چکش، از جمله دایره شرکت‌کننده) را «قرار دهند» – نه پرتاب کنند.

شوت نباید در طول هر یک از شش تلاش زیر خط شانه های ورزشکار بیفتد و باید در یک بخش مشخص شده ۳۵ درجه فرود آید.

۹-مسابقات ترکیبی (هفتاتلون، ده گانه)

در نهایت، دو مسابقه ترکیبی  که از دو و میدانی تشکیل شده است  هفت‌گانه و ده‌گانه هستند. مسابقات هفتگانه فقط توسط زنان برگزار می شود، در حالی که فقط مردان در مسابقات ده گانه شرکت می کنند.

مسابقه هفت گانه یک مسابقه هفت مسابقه ای است که برای هر مسابقه امتیاز به شرکت کنندگان اعطا می شود و کسی که بیشترین امتیاز را داشته باشد برنده می شود.

رقبا در روز اول ۱۰۰ متر با مانع، پرش ارتفاع، تیراندازی و ۲۰۰ متر و در روز دوم در پرش طول، پرتاب نیزه و ۸۰۰ متر به رقابت می پردازند.

در مقابل، مسابقه ده گانه یک مسابقه ۱۰ رویدادی است.

در روز اول، مردان در ۱۰۰ متر، پرش طول، پرتاب تیر، پرش ارتفاع و ۴۰۰ متر با یکدیگر رقابت می کنند در حالی که در روز دوم، مسابقات ۱۱۰ متر با مانع، پرتاب دیسک، پرتاب با چوب، پرتاب نیزه و ۱۵۰۰ متر است.