مزایا و معایب کوه نوردی چیست؟

کوهنوردی یک ورزش بسیار محبوب در فضای باز است. هزاران کوه در جهان وجود دارد که همه با زمین منحصر به فرد خود، چالش ها و هیجانات خاص خود را دارند.
کوهنوردی برای مدت طولانی، اگر دقیقاً یک سرگرمی نباشد، یک تمرین رایج بوده است. مردم از اوایل سال ۱۳۳۶ به عنوان یک سرگرمی از کوه ها بالا می روند. صعود سر آلفرد ویلز به وترهورن سوئیس در سال ۱۸۶۵ به عنوان تولد کوهنوردی به عنوان یک ورزش در نظر گرفته می شود.

کوهنوردی بهترین تمرین برای آزمایش قدرت بدنی و استقامت ذهنی است. تعداد کمی از تمرینات دیگر با همان مقدار عضله کوهنوردی کار می کنند و تعادل، انعطاف پذیری و استقامت و صبر نیز مهم هستند.

کوهنوردی یک تمرین کل بدن است که برای توسعه قدرت، تعادل، انعطاف پذیری و تناسب اندام هوازی طراحی شده است. کسانی که صخره نوردان حرفه ای هستند در فضای باز تمرین می کنند.

اما برای مبتدیانی که به دنبال امتحان کردن چیزهای جدید در این ورزش هستند، بهتر است با یک مرکز آموزشی سرپوشیده شروع کنند. باشگاه ها همیشه دارای مربیان واجد شرایط، تجهیزات و سطوح مختلف کلاس ها هستند.

بر خلاف بسیاری از ورزش های شدید دیگر ، کوهنوردی به طور منحصر به فردی برای یک سرگرمی مادام العمر مناسب است تا یک تجربه یک بار. بیس جامپینگ و غواصی در صخره ممکن است چند بار اول سرگرم کننده باشد، اما هر بار یک فعالیت یکسان است. در مقابل، با کوهنوردی، هر کوهی یک تجربه جدید است، چه برسد به احساس موفقیت از فتح هر کوه جدید.

اما کوهنوردی در زمستان یک فعالیت دشوارتر، پرمخاطره تر و بسیار سودمندتر است. اکثر مردم در تابستان کوهنوردی را انتخاب می کنند، بنابراین مسیرها در زمستان شلوغ تر می شوند. این امر به ویژه در قله های محبوب تر می تواند مطلوب باشد. دشواری اضافه شده همچنین باعث افزایش تصاعدی رضایت و حس موفقیت حاصل از یک صعود پیروزمندانه می شود. مزیت دیگر این است که می توانید کوهی را انتخاب کنید که در آن می توانید یک تعطیلات اسکی برای یک تعطیلات کامل زمستانی داشته باشید.

دو سبک اصلی کوهنوردی وجود دارد: آلپاین و اکسپدیشن. کوهنوردی آلپاین در کوه‌های متوسط انجام می‌شود، برخلاف کوه‌های بزرگتر سبک اکسپدیشن.
کوهنوردان آلپ سبک را جمع می کنند و سریع حرکت می کنند و به سرعت به سمت قله حرکت می کنند. این امکان وجود دارد زیرا کوه‌های با اندازه متوسط، مانند کوه‌های آلپ یا کوه‌های راکی، می‌توانند نسبتاً سریع‌تر بزرگ شوند.

از سوی دیگر، کوهنوردان اعزامی ، آهسته حرکت می کنند و بارهای بسیار سنگین تری را حمل می کنند. این امر ضروری است زیرا این کوه‌های بزرگ‌تر، مانند هیمالیا و رشته کوه آلاسکا، هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد تا صعود کنند و سفر بین کمپ‌های پایه بسیار طولانی‌تر است. اکسپدیشن ها حتی می توانند با حیوانات باربر سفر کنند.

مزایای کوهنوردی چیست؟

۱-تمرین قدرت و استقامت:

کوه نوردی در درجه اول مربوط به تمرینات قدرتی است. اما ورزش ضربان قلب شما را نیز تحریک می کند و مقدار قابل توجهی کالری می سوزاند.به طور متوسط، یک فرد ۷۰ کیلوگرمی می تواند در هر ساعت کوهنوردی حدود ۶۰۰ کالری بسوزاند. با این حال، در مقایسه با سایر تمرینات، کوهنوردی بیشتر شبیه تمرینات اینتروال است زیرا در مقایسه با تمرینات قلبی عروقی مانند دویدن یا دوچرخه سواری، ضربات بی هوازی کوتاه تری تولید می کند. که تمایل به ایجاد ضربان قلب پایدارتر و ثابت دارند.

۲-تقویت عضلات:

از آنجایی که پایین تنه معمولاً قوی‌تر از بالاتنه است، برای بالا رتن از کوه عضلات گلوتئال، همسترینگ و ساق پا تکیه می‌کند، در حالی که پشت، سینه، شانه‌ها و بازوها با هم کار می‌کنند تا بدن را به سمت بالا بکشند.

۳-کشش خوب:

علاوه بر تقویت ماهیچه های خود، برای حرکت از یک حرکت به حرکت دیگر نیاز به کشش و کشش دارید. کوهنوردی یک راه فوق العاده برای افزایش قدرت، انعطاف پذیری و هماهنگی هسته است.

۴-ایجاد آرامش:

اما جزء فیزیکی این تمرین تنها مزیت سلامتی نیست. مزایای سلامت روان عبارتند از حس اعتماد به نفس، استفاده از مهارت های حل مسئله، صبر و استقامت، و احساس موفقیت در هنگام رسیدن به اوج.این به شما امکان می دهد فرآیندهای ذهنی را متعادل کنید، با افسردگی و اضطراب مبارزه کنید.

۵-کسب ارتباطات اجتماعی جدید:

کوهنوردی نیازهای اجتماعی فرد را برآورده می کند. عنصری از اجتماع در این فعالیت ها وجود دارد و باشگاه مکانی عالی برای یافتن دوستان جدید است.

حمایت و تشویقی که شخص از سوی سایر شرکت کنندگان احساس می کند، احساس رضایت را برمی انگیزد، به بهبود و توسعه در این مسیر فشار می آورد.

معایب کوهنوردی چیست؟

تمرین هوازی به حساب نمی آید:

بله، ضربان قلب شما سر به فلک می کشد و تناسب اندام قلبی تنفسی شما می تواند بهبود یابد، اما اگر به دنبال یک تمرین هوازی سنتی هستید که با دویدن، دوچرخه سواری یا شنا مقایسه شود، این تمرین کاملاً مناسب نیست.

با این حال، برای اینکه سیستم قلبی خود را برای صعود آماده کنید، باید بدن خود را با تجهیزاتی از جمله دوچرخه های ورزشی و تردمیل گرم کنید.

این نیاز به صبر و استقامت دارد اکثر کوهنوردان این را یک نقطه ضعف نمی دانند، اما برای مبتدیان این ورزش، زمان لازم برای صعود گاهی اوقات به عنوان یک نقطه ضعف تلقی می شود.

اصطلاحات کوهنوردی:

لنگر:
لنگر چیزی است که کوهنوردان برای محکم کردن طناب در برابر سنگ، یخ یا برف استفاده می کنند.

کارابین:
کارابین ابزاری است که برای بستن طناب استفاده می شود و معمولاً برای ورزش در فضای باز استفاده می شود.

دیواره سر:
قسمت بالایی کوه که در آن زمین شیب دارتر است.

کایرن:
توده ای از سنگ یا چوب که برای مشخص کردن یک مسیر خاص استفاده می شود.

گره های کوهنوردی:
گره ها برای کوهنوردی بسیار مهم هستند و برخی از محبوب ترین آن ها فیگور هشت، پروانه آلپاین، بولین و خم زپلین هستند.

کوهنوردی نه کار آسانی است و نه بدون خطر. به همین دلیل است که اگرچه هیچ قانون رسمی جهانی برای کوهنوردی وجود ندارد، کوهنوردان سه قانون طلایی را به عنوان شعار خود دارند: همیشه دورتر از آنچه به نظر می رسد، همیشه بلندتر از آنچه به نظر می رسد و همیشه سخت تر از آنچه به نظر می رسد.

تجهیزات مورد نیاز شما بسته به کوه و مسیر انتخابی شما متفاوت خواهد بود، به عنوان مثال در یک مسیر برفی ممکن است به یک گیرنده بهمن نیاز داشته باشید، در حالی که در مسیر یخی ممکن است به تبر یخی نیاز داشته باشید. در زیر لیستی از موارد ضروری را خواهید یافت:

نقشه
قطب نما
منبع نور
مواد اولیه برای ساخت آتش
چاقو
چادر
طناب
مهار
چکمه و کرامپون
قرقره
کیت کوهنوردی
کارابین ها