مزایا و معایب طناب زدن چیست؟

طناب زدن احتمالا یکی از بهترین تمریناتی است که مردم با آن آشنایی ندارند. امروزه افراد زیادی را در باشگاه های ورزشی،پارک ها و.. میبینید که مشغول طناب زدن هستند.

اما خیلی از افراد به راحتی از این موضوع عبور میکنند و بجای طناب زدن کارهای دیگری انجام میدهند.با این حال، مایه شرمساری است که می بینیم چنین تمرین مفیدی تا این حد کم ارزش است.

در این مقاله به فواید طناب زدن و خطرات ورزش پرش با طناب می پردازیم  تا مردم را از فواید آن آگاه کنیم و همچنین برخی از معایب را نیز ذکر کنیم.

اگر به طور کلی ورزش را تازه شروع کرده اید، باید بدانید که فقط عادت های شکل گرفته به شما امکان می دهد در ورزش برتر شوید. این راهنمای نحوه شروع ورزش را بررسی کنید تا مطمئن شوید که از پای راست شروع می کنید.

مزایای طناب زدن

۱-مقرون به صرفه

این یکی از بهترین چیزها در مورد آموزش طناب زدن است – هر کسی می تواند آن را بپردازد. اگر مبتدی هستید، می توانید یک طناب پرش خوب با قیمت حدود ۱۰ دلار پیدا کنید. این در طول فرآیند یادگیری شما ادامه خواهد داشت، تا زمانی که به اندازه کافی ماهر و شرطی شوید که بتوانید ۱۰ تا ۲۰ دقیقه مستقیم بدون توقف بپرید.

برای یک حرفه ای، یا کسی که می تواند ۲۰ دقیقه یا بیشتر بدون توقف طناب بپرد، یک طناب پرش حدود ۲۰ تا ۳۰ دلار کافی است. طناب های پرش حرفه ای دوام بیشتری دارند و به سختی پاره می شوند، بنابراین سرمایه گذاری ۱۰ دلار اضافی انتخاب هوشمندانه ای خواهد بود.

۲-کالری سوز

طناب زدن یک راه بسیار موثر برای خداحافظی با تمام کالری های ناخواسته است. البته، میزان کالری سوزانده شده به عوامل زیادی مانند وزن، شدت شما بستگی دارد که با واحدهای گرم در دقیقه شما محاسبه می شود و زمان صرف شده.

به جای ارائه یک میز بزرگ با همه انواع ممکن، راه آسان تری برای محاسبه کالری سوزانده شده هنگام طناب زدن وجود دارد. در عوض، ضرایبی از مطالعات متعدد برای تخمین کالری سوزانده شده در دقیقه برای وزن شما به دست آمد:

۷۰ پرش در دقیقه (سرعت آهسته) دارای ضریب ۰٫۰۷۴ است .

۱۲۰ پرش در دقیقه (سرعت متوسط) دارای ضریب ۰٫۰۸ است .

۱۴۵ پرش در دقیقه (سریع) ضریب ۰٫۰۹ دارد .

بنابراین، اگر ۱۷۰ پوند  (۷۷ کیلوگرم) وزن داشته باشید و ۶۰ دقیقه با سرعت متوسط ​​بپرید، می سوزید:

۱۷۰ * ۰٫۰۸ * ۶۰ = ۸۱۶ کالری

۳-سرگرم کننده

طناب زدن در واقع می تواند یک فعالیت فوق العاده سرگرم کننده باشد.

البته، این یک بازی تنیس یا اسکواش نیست، که می‌تواند بسیار رقابتی و حتی سرگرم‌کننده‌تر باشد، اما مطمئناً آن‌قدرها هم که برخی افراد فاقد تخیل می‌گویند خسته‌کننده نیست.

ترکیب‌های متعددی وجود دارد که می‌توانید در حین پریدن به آنها دست پیدا کنید. تعویض پا ​​بعد از هر ۱ یا ۲ یا ۳ پرش روی یک پا. ترکیبی از دویدن را در جای خود با زانوهای بلند انجام دهید، سپس روی پرش های تک پا برای ۵ تکرار روی هر پا حرکت کنید و ست را با پرش های دو برابر به پایان برسانید.

به سادگی از یک تخیل برای ایجاد ترکیب استفاده کنید. بهترین بخش این است که در حالی که همزمان با پرش، ترکیب‌های ترکیبی را بالا می‌برید، زمان شروع به پرواز می‌کند. نکته بعدی که می دانید به جای ۱۰ دقیقه که برنامه ریزی کرده بودید، ۱۵ دقیقه می پرید.

۴-می تواند به هر جایی بپرد

طناب پرش بسیار فشرده و سبک است. شما می توانید آن را هر کجا که بروید ببرید. با این حال، بهترین بخش آن این است که می توانید در هر کجا که هستید از آن استفاده کنید. به معنای واقعی کلمه.

آیا اغلب به یک سفر کاری می روید و در هتل اقامت می کنید؟ به سادگی در اتاق بپرید.

شاید شما در خانه کار می کنید؟ آن وقت حتی بهتر است. هنگام تماشای تلویزیون می توانید در راحتی در خانه خود طناب بپرید. شاید لازم باشد کمی فضا خالی کنید، اما به مقدار زیادی نیاز ندارید.

۵-هماهنگی و تعادل را بهبود می بخشد

طناب زدن نه تنها به کاهش وزن شما کمک می کند ، بلکه هماهنگی و تعادل شما را به شدت بهبود می بخشد. هماهنگی عالی به شما کمک می کند تا در سایر رشته های ورزشی برتر باشید. تنیس، والیبال، بسکتبال و بسیاری از ورزش های فشرده دیگر را نمی توان بدون هماهنگی و تعادل عالی انجام داد.

تعادل در زندگی نیز بسیار مهم است. این یک اقدام پیشگیرانه بسیار موثر برای شکستگی استخوان است. منظورم این است که تا زمانی که زمین نخورید نمی توانید استخوان های خود را بشکنید و تعادل عالی باعث می شود زمین خوردن برای شما سخت تر شود.

بنابراین، اگر استخوان‌های شکننده دارید، با یک تمرین طناب‌زنی عالی از آن‌ها محافظت کنید.

۶-دستگاه ساخت اندورفین

طناب زدن یک تمرین عالی برای ترشح اندورفین است. هورمونی که توسط سیستم عصبی مرکزی و غده هیپوفیز ترشح می شود و به عنوان یک دارو عمل می کند تا درد را تسکین دهد و خلق و خو را بهبود بخشد.

ورزش به طور کلی باعث ترشح هورمون اندورفین می شود. با این حال، ورزش به شدت و سرگرمی مانند طناب زدن می تواند ترشح این هورمون جادویی را در پشت بام افزایش دهد.

مطمئناً تمرینات پرش با طناب مزایای بیشتری دارد و ما در مقاله بعدی به بیشتر آنها، بزرگ یا کوچک، خواهیم پرداخت. با این حال، این موارد کلیدی هستند.

معایب و خطرات طناب زدن

۱-برخورد با زمین

این ایراد برای هر تمرین فشرده ای که شامل ایستادن روی زمین باشد، صدق می کند.

به طور کلی، زیاده روی در هر چیزی بسیار بد است. غذای زیاد  چیز بدی است. ویتامین های بیش از حد – یک چیز بد. و حتی بیش از حد حتی می تواند شما را بکشد، اما ما قصد نداریم به جزئیات در مورد آب بپردازیم.

طبق برخی آزمایشات آزمایشگاهی، هر بار که پرش می کنید، تقریباً ۳۰۰ پوند (۱۴۰ کیلوگرم) ضربه به پاهای شما برخورد می کند. مچ پا و ساق پاهای شما سهم شیری از آسیب را به خود اختصاص می دهند.حالا، اگر واقعاً می‌توانید هزار پرش انجام دهید، آن را در ۳۰۰ ضرب کنید، و به میزان خوبی از استرسی که به پاهایتان برخورد می‌کند، به دست می‌آیید.

با این حال، این مشکل بیشتر مربوط به پرش‌هایی است که پس از یک استراحت طولانی شروع به پریدن می‌کنند. در این حالت، آنها مهارت پریدن مداوم بدون توقف را به دست آوردند، اما پاهایشان برای تحمل استرس آماده نیست.

برای رفع این مشکل یا حداقل برای کاهش اثرات منفی آن، با چند دقیقه طناب زدن در روز شروع کنید. هر هفته یک یا دو دقیقه اضافه کنید. این قانون ساده برای شروع آهسته، شما را از دردسر و نیاز به یخ زدن پاها و استفاده از داروهای ضد التهابی نجات می دهد.

۲-شروع سخت

اگر واقعاً هرگز طناب نپریده اید، شروع می تواند تا حدودی خسته کننده و آزاردهنده باشد. وقتی شروع به انجام کار جدیدی می کنید، زمان می برد تا زمانی که واقعاً با آن آشنا شوید.

به عنوان مثال، اگر هرگز از Microsoft Excel استفاده نکرده اید، ممکن است یادگیری آن غیرممکن به نظر برسد. اما هر روز که می روید و یاد می گیرید، متوجه می شوید که بسیار ساده است.در مورد تمرین طناب زدن هم همینطور است.

همانطور که شروع می کنید، وضعیت بدنی شما ممکن است کمی پایین بیاید زیرا به جای دویدن یا انجام سایر تمرینات، زمان خود را صرف یادگیری نحوه پرش صحیح طناب می کنید.با این حال، پس از کسب مهارت، افق های جدیدی برای کاوش از نظر آمادگی جسمانی ارائه می شود.

شروع سخت می تواند تا حدودی یک حرفه ای برای مقابله با اولین مشکل باشد. تازه کارها، که مهارت لازم برای ساخت سری پرش های طولانی تر را ندارند، ممکن است به طور کامل از اولین تقلب صرف نظر کنند، زیرا وقتی از نظر بدنی آماده نیستند، پاهایشان کوبیده نمی شود.

۳-بیش از حد برآورد مزایای شرطی سازی

باید اعتراف کرد، تمرین طناب زنی گاهی اوقات بیش از حد مورد تمجید قرار می گیرد. در حالی که مزایای آن بدون شک است، مزایای شرطی سازی معمولاً بیش از حد برآورد می شود.این موضوع به ویژه برای جامپرهای پیشرفته مهم است.

بدن به هر کاری که انجام می دهیم عادت می کند. این دلیلی است که پس از انجام چند هزار پرش به طور همزمان، در نهایت پاهای شما از درد نمی‌کشند.فقط با طناب پرش می توان خیلی سریع رفت. وقتی به سرعت ۲۰۰ پرش در دقیقه برسید، بدن شما با این نوع سرعت سازگار می شود. در نتیجه، پیشرفت شرطی سازی شما متوقف خواهد شد.

در آن لحظه، هوشمندانه خواهد بود که چیزی را کمی تغییر دهیم. شاید طناب پرش سنگین‌تری داشته باشید، یا راه‌های دیگری برای بهبود شرایط خود پیدا کنید، مانند انجام دوی سرعت در مسافت‌های کوتاه

نتیجه:

در پایان روز باید تصمیم بگیرید که طناب بپرید یا وارد جاده شوید یا حتی تمرینات دیگری انجام دهید. اگر هرگز طناب نرفته اید، شروع ممکن است سخت باشد. با این حال، نتایج به دست آمده قطعا ارزش تلاش را دارد.

مزایا و معایب تمرین با طناب پرش که در این مقاله توضیح داده شده است، مطمئناً نهایی نیستند. مزایا و شاید معایبی وجود دارد که افراد دیگر ممکن است با آن مواجه شده باشند یا تجربه کرده باشند. درست مثل هر تمرین دیگری.

برای دستیابی به بهترین و سریع ترین نتایج ممکن، باید به بدن خود گوش دهید و متناسب با آن خود را تنظیم کنید.