آیا تا به حال فکر کرده‌اید کدام ورزش سخت‌ترین است؟ ورزشی که نه تنها به قدرت فیزیکی فوق‌العاده نیاز دارد، بلکه نیازمند استقامت ذهنی و روانی بسیار بالایی نیز هست. ورزشی که در آن مرزهای توانایی‌های انسان به چالش کشیده می‌شود.
پیدا کردن پاسخ قطعی به این سوال کمی دشوار است، چرا که سختی یک ورزش به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله این عوامل می‌توان به عوامل فیزیکی مانند قدرت، سرعت، چابکی و استقامت، عوامل روانی مانند اراده، تمرکز و تحمل درد، و همچنین عوامل محیطی مانند شرایط آب و هوایی و زمین مسابقه اشاره کرد.
طبیعتاً ورزشکاران افرادی رقابتی هستند. انگیزه بهترین بودن چیزی است که به آنها کمک می کند تا در تمرینات و در طول مسابقات از پس چالش ها برآیند.
ماهیت رقابتی ورزشکاران همیشه فقط با سایر ورزشکاران (و خودشان) در ورزش خودشان شروع و ختم نمی شود. ورزشکاران همچنین اغلب می خواهند خارج از ورزش اصلی خود با دیگران رقابت کنند .
ورزشکاران و علاقه مندان به ورزش به طور یکسان مدت‌ها تلاش کرده‌اند که ورزش‌ها را بر اساس سختی آنها رتبه‌بندی کنند تا یک ورزش را به عنوان سخت‌ترین ورزش در جهان معرفی کنند.
برخی از ورزشکاران استدلال می کنند، فوتبال سخت ترین ورزش است، در حالی که برخی دیگر میگویند هاکی بسیار سخت تر است. اما سخت ترین ورزش ها کدامند؟
سخت ترین ورزش های دنیا کدامند؟
1- بوکس
بوکس، که به آن مشت‌زنی نیز گفته می‌شود، یک ورزش رزمی و مبارزه‌ای است که در آن دو نفر با ضربات مشت به یکدیگر حمله می‌کنند. این ورزش دارای تاریخچه‌ای طولانی و پیچیده است و در طول زمان تکامل یافته است.
تاریخچه:
ریشه‌های باستانی: بوکس ریشه‌هایی در تمدن‌های باستانی دارد، از جمله مصر، یونان و روم. در یونان باستان، بوکس یکی از ورزش‌های المپیک بود.
تکامل مدرن: بوکس مدرن در قرن 18 در انگلستان شکل گرفت. در آن زمان، مسابقات بدون قوانین مشخص برگزار می‌شد.
قوانین کوئینزبری: در سال 1867، قوانینی به نام قوانین کوئینزبری تدوین شد که به بوکس نظم بخشید و استفاده از دستکش را اجباری کرد.
انواع بوکس:
بوکس آماتور: این نوع بوکس در مسابقات المپیک و سایر مسابقات آماتور برگزار می‌شود. در بوکس آماتور، بوکسورها از وسایل حفاظتی بیشتری استفاده می‌کنند و مسابقات کوتاه‌تر است.
بوکس حرفه‌ای: این نوع بوکس توسط سازمان‌های حرفه‌ای برگزار می‌شود. در بوکس حرفه‌ای، مسابقات طولانی‌تر است و بوکسورها برای کسب جوایز نقدی مبارزه می‌کنند.
قوانین و مقررات:
مسابقات بوکس در رینگی مربع شکل برگزار می‌شود.
بوکسورها از دستکش‌های مخصوص استفاده می‌کنند.
هدف اصلی، وارد کردن ضربات مشت به حریف در قسمت‌های مجاز بدن است.
داور مسابقه را کنترل می‌کند و در صورت لزوم، مسابقه را متوقف می‌کند.
مسابقات در راندها برگزار می‌شود و هر راند معمولاً 3 دقیقه طول می‌کشد.
فواید بوکس:
تقویت عضلات و افزایش قدرت بدنی
بهبود استقامت قلبی عروقی
افزایش سرعت و چابکی
تقویت اعتماد به نفس و کاهش استرس
افزایش تمرکز
خطرات بوکس:
آسیب‌های مغزی
آسیب‌های چشمی
شکستگی استخوان‌ها
آسیب های مفصلی
تجهیزات بوکس:
دستکش بوکس
محافظ دهان
محافظ سر
کفش مخصوص بوکس
بوکس که توسط ESPN به‌عنوان سخت‌ترین ورزش جهان انتخاب شده است و به طور معمول در فهرست ۱۰ سخت‌ترین ورزش‌های جهان توسط سایر رتبه‌بندی‌های برجسته قرار می‌گیرد بوکس به‌عنوان یک ورزش دیوانه‌کننده سخت شناخته می‌شود.
این نیاز به تناسب اندام بدنی، چابکی، سرعت، آمادگی قلبی عروقی و مهارت دارد. علاوه بر این، ناگفته نماند که خطر دائمی ضربه زدن به صورت مطمئناً جنبه ذهنی دیگری از دشواری را ایجاد می کند.
2- راگبی
راگبی، ورزشی تیمی و پربرخورد، در اواسط قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت. این ورزش با قوانین و ویژگی‌های منحصر به فرد خود، ترکیبی از قدرت بدنی، مهارت و استراتژی را می‌طلبد.
تاریخچه:
راگبی ریشه در مدرسه‌ای در شهر راگبی انگلستان دارد.
این ورزش به سرعت در کشورهای مشترک‌المنافع و فرانسه گسترش یافت.
راگبی در دو نوع اصلی راگبی ۱۵ نفره (یونیون) و راگبی ۱۳ نفره (لیگ) بازی می‌شود.
قوانین راگبی
هدف اصلی، رساندن توپ بیضی شکل به منطقهٔ انتهایی زمین حریف و کسب امتیاز است.
بازیکنان می‌توانند توپ را با دست حمل کنند، پاس دهند و با پا شوت کنند.
تکل کردن (متوقف کردن حریف با گرفتن او) و تشکیل مِل (تجمع بازیکنان برای تصاحب توپ) از ویژگی‌های بارز این ورزش است.
مسابقات راگبی در دو نیمه 40 دقیقه ای برگزار می شود. بین دو نیمه، زمان استراحت 10 دقیقه ای وجود دارد.
انواع راگبی:
راگبی ۱۵ نفره (یونیون):
معروف‌ترین و پرطرفدارترین نوع راگبی است.
تاکید بیشتری بر مِل و لاین اوت (پرتاب توپ به داخل زمین از کنار خط) دارد.
راگبی ۱۳ نفره (لیگ):
رایج‌تر در شمال انگلستان، استرالیا و فرانسه است.
بازی سریع‌تر و روان‌تری دارد و مِل کمتر در آن دیده می‌شود.
راگبی ۷ نفره:
نوعی از راگبی با ۷ بازیکن در هر تیم است که سرعت و هیجان زیادی دارد.
این نوع راگبی در بازی‌های المپیک نیز انجام می‌شود.
فواید راگبی:
تقویت قدرت بدنی و استقامت
افزایش سرعت و چابکی
تقویت کار تیمی و روحیه همکاری
افزایش اعتماد به نفس و قدرت تصمیم‌گیری
خطرات راگبی:
به دلیل برخورد‌های شدید، احتمال آسیب‌دیدگی در این ورزش بالا است.
آسیب‌های شایع شامل ضربه‌های مغزی، شکستگی استخوان و آسیب‌های مفصلی است.
تجهیزات راگبی:
توپ بیضی شکل
پیراهن و شورت ورزشی
کفش مخصوص راگبی
محافظ دهان و لثه
محافظ سر (در برخی موارد)
راگبی ورزشی است که نیازمند قدرت بدنی بالا، سرعت عمل، و توانایی های تیمی است.
راگبی یک ورزش تمام عیار است و برای افراد ضعیف مناسب نیست.اساساً شامل بازی فوتبال آمریکایی بدون پد است و به جای توقف بازی هر بار که تکل رخ می دهد، بازیکنان راگبی برای توپ کشتی می گیرند و شما نمی توانید توپ را به جلو پاس دهید، بنابراین باید از دفاع عبور کنید.
3- هاکی روی یخ
هاکی روی یخ، ورزشی تیمی و پرطرفدار، به ویژه در کشورهای سردسیر، است که در آن دو تیم با اسکیت و چوب‌های مخصوص، سعی در هدایت توپ (پاک) به داخل دروازه حریف دارند.
تاریخچه:
ریشه‌های هاکی روی یخ به قرن نوزدهم در کانادا بازمی‌گردد.
این ورزش به سرعت در آمریکای شمالی و سپس در سایر کشورهای سردسیر گسترش یافت.
لیگ ملی هاکی (NHL) در آمریکای شمالی، معتبرترین لیگ هاکی روی یخ در جهان است.
قوانین هاکی روی یخ
هدف اصلی، وارد کردن توپ (پاک) به دروازه حریف و کسب امتیاز است.
هر تیم از شش بازیکن (یک دروازه‌بان و پنج بازیکن دیگر) تشکیل شده است.
بازی در سه دورهٔ ۲۰ دقیقه‌ای انجام می‌شود.
تکل کردن و برخورد فیزیکی، بخشی از این ورزش است.
قوانین مربوط به خطاها و جریمه‌ها، برای حفظ ایمنی بازیکنان وضع شده‌اند.
فواید هاکی روی یخ:
تقویت قدرت بدنی و استقامت
افزایش سرعت و چابکی
تقویت کار تیمی و روحیه همکاری
افزایش تمرکز و سرعت تصمیم‌گیری
خطرات هاکی روی یخ:
به دلیل برخورد‌های شدید، احتمال آسیب‌دیدگی در این ورزش بالا است.
آسیب‌های شایع شامل ضربه‌های مغزی، شکستگی استخوان و آسیب‌های مفصلی است.
تجهیزات هاکی روی یخ:
اسکیت‌های مخصوص هاکی
چوب هاکی
توپ (پاک) هاکی
کلاه ایمنی
محافظ صورت
محافظ بدن
محافظ دهان و دندان
هاکی روی یخ، ورزشی پرهیجان و جذاب، نیازمند مهارت‌های فردی و کار تیمی است.
هاکی روی یخ شدید است. این شامل مسابقه در اطراف یخ به مدت یک ساعت است، و سرعت، قدرت و چابکی زیادی مورد نیاز است، بدون توجه به آمادگی بدنی مورد نیاز بازیکنان هاکی روی یخ برای دفع حریفان.
4-ژیمناستیک
ورزش ژیمناستیک را هم باید درلیست ورزش های سخت قرار داد. ژیمناستیک از ورزش هایی است که شامل تمرینات بدنی است که به تعادل، قدرت، انعطاف پذیری، چابکی، هماهنگی، هنرمندی و استقامت نیاز دارد.همچنین تمرکز در حرکات می تواند باعث موفقیت ورزشکار شود. حرکات درگیر در ژیمناستیک به رشد بازوها، پاها، شانه‌ها، پشت، سینه و گروه‌های ماهیچه‌ای شکم کمک می‌کند.
ژیمناستیک، ورزشی است که در آن ورزشکاران با انجام حرکات نمایشی، قدرت، انعطاف‌پذیری، تعادل، چابکی و هماهنگی بدن خود را به نمایش می‌گذارند. این ورزش قدمتی طولانی دارد و در المپیک نیز یکی از رشته‌های پرطرفدار است.
تاریخچه:
ریشهٔ کلمهٔ ژیمناستیک از واژهٔ یونانی «ژیمنوس» به معنای «برهنه» گرفته شده است. در یونان باستان، ورزشکاران به‌صورت برهنه به تمرین ژیمناستیک می‌پرداختند.
ژیمناستیک در المپیک باستان نیز حضور داشته و در طول تاریخ تکامل یافته است.
ژیمناستیک مدرن در قرن نوزدهم در آلمان و سوئد شکل گرفت و به تدریج به سراسر جهان گسترش یافت.
انواع ژیمناستیک
ژیمناستیک هنری:
معروف‌ترین و پرطرفدارترین نوع ژیمناستیک است.
در المپیک و مسابقات جهانی برگزار می‌شود.
شامل حرکات نمایشی روی وسایل مختلفی مانند بارفیکس، پارالل، چوب موازنه و حرکات زمینی است.
ژیمناستیک ریتمیک:
بیشتر توسط زنان انجام می‌شود.
شامل حرکات موزون همراه با موسیقی و استفاده از وسایلی مانند روبان، توپ و حلقه است.
ترامپولین:
شامل پرش و حرکات نمایشی روی ترامپولین است.
در المپیک نیز برگزار می‌شود.
تامبلینگ و آکروباتیک:
شامل حرکات نمایشی مانند پشتک، وارو و حرکات آکروباتیک است.
ژیمناستیک ایروبیک:
ترکیبی از حرکات ژیمناستیک و ایروبیک است.
شامل حرکات موزون و ریتمیک است.
فواید ژیمناستیک:
تقویت قدرت بدنی و انعطاف‌پذیری
افزایش تعادل و هماهنگی بدن
بهبود چابکی و سرعت عمل
افزایش اعتماد به نفس و تمرکز
تقویت روحیهٔ کار تیمی
خطرات ژیمناستیک:
به دلیل حرکات پیچیده و پرخطر، احتمال آسیب‌دیدگی در این ورزش وجود دارد.
آسیب‌های شایع شامل کشیدگی عضلات، پیچ‌خوردگی مفاصل و شکستگی استخوان است.
تجهیزات ژیمناستیک:
تشک‌های مخصوص ژیمناستیک
وسایل ژیمناستیک هنری (بارفیکس، پارالل، چوب موازنه و غیره)
وسایل ژیمناستیک ریتمیک (روبان، توپ، حلقه و غیره)
ترامپولین
5- واترپلو
مردم اغلب واترپلو را فراموش می‌کنند، زیرا یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها نیست، اما بدون شک خوب بازی کردن، جانوری است.شما باید بدون غرق شدن در آب بدوید در حالی که از تماس فیزیکی شدید به شکل لگد زدن و گرفتن جلوگیری می کنید.
واترپلو به استقامت قلبی عروقی، قدرت، سرعت، قدرت زیادی نیاز دارد – اساساً همه جنبه های بدنی ورزشی.واترپلو علاوه بر سطح بالایی از آمادگی جسمانی ، به مهارت و هماهنگی چشم و دست نیز نیاز دارد.
واترپلو، ورزشی تیمی و پرتحرک، در آب انجام می‌شود و ترکیبی از شنا، مهارت‌های توپی و استراتژی تیمی است. در این ورزش، دو تیم هفت نفره (شش بازیکن و یک دروازه‌بان) در استخر با یکدیگر رقابت می‌کنند تا با پرتاب توپ به دروازه حریف، امتیاز کسب کنند.
تاریخچه:
واترپلو در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان به عنوان نوعی نمایش آبی آغاز شد.
این ورزش به سرعت در اروپا و سپس در سراسر جهان گسترش یافت.
واترپلو از سال 1900 میلادی در المپیک مردان و از سال 2000 میلادی در المپیک زنان حضور داشته است.
قوانین واترپلو
هدف اصلی، پرتاب توپ به دروازه حریف و کسب امتیاز است.
بازیکنان نمی‌توانند کف استخر را لمس کنند و باید به طور مداوم شنا کنند.
لمس توپ با دو دست به طور همزمان، خطا محسوب می‌شود (به جز دروازه‌بان).
تکل کردن و هل دادن حریف در زیر آب، خطا محسوب می‌شود.
مسابقات در چهار دورهٔ هشت دقیقه‌ای برگزار می‌شود.
فواید واترپلو:
تقویت عضلات کل بدن، به ویژه عضلات بازو، شانه و پا.
افزایش استقامت قلبی عروقی.
بهبود مهارت‌های شنا و هماهنگی بدن.
تقویت کار تیمی و روحیه همکاری.
افزایش سرعت عکس العمل ها.
خطرات واترپلو:
آسیب‌های شایع شامل کشیدگی عضلات، آسیب‌های مفصلی و ضربه‌های مغزی است.
به دلیل ماهیت پر برخورد این ورزش امکان آسیب دیدگی در این ورزش بالا است.
تجهیزات واترپلو:
توپ واترپلو
کلاه واترپلو (برای محافظت از گوش‌ها)
مایو شنا
دروازه واترپلو
واترپلو ورزشی پرهیجان و چالش‌برانگیز است که نیازمند مهارت‌های فردی و کار تیمی است.
6-فوتبال آمریکایی
فوتبال آمریکایی، ورزشی تیمی و پرطرفدار در ایالات متحده آمریکا، ترکیبی از استراتژی، قدرت بدنی و سرعت است. این ورزش با قوانین پیچیده و تاکتیک‌های متنوع، جذابیت خاصی برای تماشاگران و بازیکنان دارد.
تاریخچه:
فوتبال آمریکایی ریشه در ورزش‌های راگبی و فوتبال دارد و در اواخر قرن نوزدهم در دانشگاه‌های آمریکا شکل گرفت.
این ورزش به تدریج قوانین و ساختار منحصر به فرد خود را پیدا کرد و به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های آمریکا تبدیل شد.
لیگ ملی فوتبال (NFL) معتبرترین لیگ فوتبال آمریکایی در جهان است.
قوانین فوتبال آمریکایی
هدف اصلی، کب امتیاز با رساندن توپ بیضی شکل به منطقهٔ انتهایی زمین حریف (اندزون) یا شوت کردن آن از بین دو تیر دروازه است.
هر تیم از 11 بازیکن تشکیل شده است که در دو گروه حمله و دفاع وظایف متفاوتی دارند.
بازی به چهار دورهٔ 15 دقیقه‌ای تقسیم می‌شود.
تیم حمله چهار فرصت (داون) دارد تا 10 یارد پیشروی کند. در صورت موفقیت، چهار فرصت دیگر به دست می‌آورد.
تاکتیک های متنوعی برای حمله و دفاع وجود دارد.
تکل کردن و برخورد فیزیکی، بخش مهمی از این ورزش است.
قوانین مربوط به خطاها و جریمه‌ها، برای حفظ ایمنی بازیکنان وضع شده‌اند.
فواید فوتبال آمریکایی:
تقویت قدرت بدنی و استقامت
افزایش سرعت و چابکی
تقویت کار تیمی و روحیه همکاری
افزایش تمرکز و سرعت تصمیم‌گیری
افزایش سرعت عکس العمل ها.
خطرات فوتبال آمریکایی:
به دلیل برخورد‌های شدید، احتمال آسیب‌دیدگی در این ورزش بالا است.
آسیب‌های شایع شامل ضربه‌های مغزی، شکستگی استخوان و آسیب‌های مفصلی است.
تجهیزات فوتبال آمریکایی:
توپ بیضی شکل
کلاه ایمنی
پدهای محافظ بدن
شلوار و پیراهن مخصوص
کفش مخصوص فوتبال آمریکایی
فوتبال آمریکایی، ورزشی پرهیجان و استراتژیک، نیازمند قدرت بدنی بالا، سرعت عمل، و توانایی های تیمی است.
تقریباً هر طرفدار NFL یا بازیکن فوتبال آمریکایی استدلال می کند که این ورزش سخت ترین ورزش در جهان است.و در حالی که رای ما را به سخت ترین ورزش نمی آورد ، قطعا یک ورزش سخت است.
فیزیک بدنی زیادی وجود دارد و بازیکنان فوتبال نیز باید قدرت زیادی داشته باشند.با این حال، از آنجایی که بازی زیاد شروع می شود و متوقف می شود، فاکتور استقامت آنقدرها هم سخت نیست و همین باعث می شود که چند میخ آن را از بین ببرد.
7-ورزش سه گانه مرد آهنی
«مرد آهنی» یا «آیرون‌من» (Ironman) یک سری مسابقات سه‌گانه است که توسط شرکت جهانی سه‌گانه (WTC) سازماندهی می‌شود و شامل طولانی‌ترین و چالش‌برانگیزترین مسابقات سه‌گانه در جهان است. این مسابقات به دلیل مسافت‌های طولانی و سختی که ورزشکاران باید طی کنند، به «مرد آهنی» معروف شده‌اند.
مسافت‌های مسابقه مرد آهنی:
شنا: 3.86 کیلومتر (2.4 مایل)
دوچرخه‌سواری: 180.25 کیلومتر (112 مایل)
دویدن: 42.2 کیلومتر (26.2 مایل) (ماراتن کامل)
ویژگی‌های مسابقات مرد آهنی:
مسابقات مرد آهنی در سراسر جهان برگزار می‌شود و شرکت‌کنندگان از تمام اقشار جامعه در آن حضور دارند.
شرکت‌کنندگان باید در هر سه رشته شنا، دوچرخه‌سواری و دویدن، پشت سر هم به رقابت بپردازند و زمان کل آنها محاسبه می‌شود.
مسابقات مرد آهنی به دلیل مسافت‌های طولانی و سختی که دارد، نیازمند آمادگی جسمانی و ذهنی بسیار بالا است.
محدودیت زمانی برای اتمام مسابقه ۱۷ ساعت است.
مشهورترین مسابقه مرد آهنی، مسابقات قهرمانی جهان مرد آهنی است که هر ساله در کونا، هاوایی برگزار می‌شود.
آمادگی برای مسابقات مرد آهنی:
آمادگی برای مسابقات مرد آهنی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و تمرینات منظم است.
ورزشکاران باید تمرینات شنا، دوچرخه‌سواری و دویدن را به طور منظم انجام دهند و به تدریج مسافت‌ها و شدت تمرینات را افزایش دهند.
تغذیه مناسب و استراحت کافی نیز از عوامل مهم در آمادگی برای این مسابقات است.
فواید شرکت در مسابقات مرد آهنی:
شرکت در مسابقات مرد آهنی می‌تواند به افزایش قدرت بدنی و استقامت کمک کند.
این مسابقات می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس و بهبود سلامت روان کمک کند.
شرکت در مسابقات مرد آهنی می‌تواند تجربه‌ای منحصر به فرد و چالش‌برانگیز باشد.
مسابقات مرد آهنی، نمادی از استقامت، اراده و قدرت انسان است و شرکت در آن، دستاوردی بزرگ برای هر ورزشکاری محسوب می‌شود.
مسابقه سه‌گانه مرد آهنی به استقامت فوق‌العاده‌ای نیاز دارد، بنابراین حتی اگر در ویژگی‌هایی مانند سرعت و جسمانی امتیاز کمتری کسب کند، همچنان یک ورزش بسیار سخت است و به طور بالقوه یکی از طاقت‌فرساترین ورزش‌های روی زمین است.
مسابقه کامل سه‌گانه مرد آهنی شامل شنای 2.4 مایلی، دوچرخه سواری 112 مایلی و دوی 26.2 مایلی است.
8- هنرهای رزمی ترکیبی
هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) ورزشی رزمی است که در آن از تکنیک‌های مختلف رزمی از سراسر جهان استفاده می‌شود. هدف اصلی این ورزش، مبارزه در شرایط واقعی و با کمترین محدودیت است.
تاریخچه:
MMA ریشه در مسابقات مبارزه آزاد در برزیل و ژاپن دارد.
این ورزش در دهه 1990 با برگزاری مسابقات UFC (Ultimate Fighting Championship) در آمریکا به شهرت جهانی رسید.
MMA به سرعت به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های رزمی در جهان تبدیل شد.
قوانین کلی هنرهای رزمی ترکیبی
مسابقات MMA در قفسی هشت ضلعی به نام اکتاگون برگزار می‌شود.
مبارزان می‌توانند از تکنیک‌های مختلف رزمی مانند بوکس، موی تای، جوجیتسو برزیلی، کشتی و جودو استفاده کنند.
مبارزه می‌تواند به صورت ایستاده یا روی زمین انجام شود.
ضربه زدن به چشم، کشیدن مو و گاز گرفتن ممنوع است.
مسابقات در راندهای 5 دقیقه ای برگزار می شود.
فواید هنرهای رزمی ترکیبی:
تقویت قدرت بدنی و استقامت
افزایش سرعت و چابکی
یادگیری تکنیک‌های دفاع شخصی
افزایش اعتماد به نفس
کاهش استرس
خطرات هنرهای رزمی ترکیبی:
به دلیل ماهیت پربرخورد این ورزش، احتمال آسیب‌دیدگی بالا است.
آسیب‌های شایع شامل ضربه‌های مغزی، شکستگی استخوان و آسیب‌های مفصلی است.
تجهیزات هنرهای رزمی ترکیبی:
دستکش‌های MMA
محافظ دهان
محافظ ساق پا
شورت ورزشی
محافظ بیضه
سبک های مورد استفاده در MMA:
جوجیتسو برزیلی
کشتی
موی تای
بوکس
جودو
تکواندو
MMA ورزشی جذاب و پرطرفدار است که نیازمند مهارت‌های فردی و آمادگی جسمانی بالا است.
هنرهای رزمی ترکیبی نیاز به فیزیک قوی، چابکی، سرعت و انعطاف پذیری دارد. این یک ورزش سخت است که نیاز به ورزشکاری دارد که توان و استقامت بالایی داشته باشد.همچنین به عنوان یکی از خطرناک ترین ورزش های دنیا شناخته می شود.
9- بسکتبال
اگرچه بسکتبال اساساً یک ورزش غیر تماسی است، بنابراین مولفه بدنی پایین است، اما به درجه بالایی از آمادگی جسمانی و مهارت نیاز دارد، از دوی سرعت در زمین، تغییرات سریع جهت، و شوت و دریبل.
عوامل موثر بر سختی یک ورزش
نیاز به قدرت فیزیکی: برخی از ورزش‌ها مانند وزنه‌برداری و کشتی به قدرت فیزیکی بسیار بالایی نیاز دارند.
نیاز به استقامت: ورزش‌هایی مانند دو ماراتن و دوچرخه‌سواری به استقامت بسیار بالایی نیاز دارند.
نیاز به مهارت‌های فنی: ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک و تیراندازی به مهارت‌های فنی بسیار بالایی نیاز دارند.
نیاز به هماهنگی: ورزش‌هایی مانند اسکیت نمایشی و ژیمناستیک به هماهنگی بسیار بالایی بین ذهن و بدن نیاز دارند.
نیاز به تحمل درد: بسیاری از ورزش‌ها مانند بوکس و کشتی با درد همراه هستند و ورزشکاران باید بتوانند درد را تحمل کنند.
شرایط محیطی: شرایط محیطی مانند آب و هوا، ارتفاع و زمین مسابقه نیز می‌تواند بر سختی یک ورزش تاثیرگذار باشد.
در نهایت، سخت‌ترین ورزش، ورزشی است که فرد نتواند آن را به خوبی انجام دهد. هر فردی با توجه به توانایی‌ها و علاقه‌مندی‌های خود، ورزش‌های مختلف را سخت یا آسان می‌بیند.
