رفتار پرخاشگرانه مستلزم هر رفتاری است که به عمد انجام شود و خود یا شخص دیگری را به خطر بیندازد یا باعث آسیب روحی و جسمی شود. پرخاشگری برای کودکان کمتر از 4 سال غیرعادی نیست، اما بچه ها در مهدکودک از این رفتار بیشتر رشد می کنند. با این حال، برای بسیاری از کودکان، رفتار پرخاشگرانه تمایل به تداوم دارد، از نظر رشد مناسب نیست و زندگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی را مختل می کند. همچنین یکی از رایج ترین مراجعات در کلینیک های کودک و نوجوان است. آیا به عنوان والدین، می‌دانید چگونه با رفتار پرخاشگرانه مقابله کنید؟
کودکان پرخاشگری را به طرق مختلف نشان می دهند. ضربه زدن، گاز گرفتن، عصبانیت، طغیان هایی که می تواند به اموال آسیب برساند یا تلاش برای دستکاری دیگران از طریق تهدید. عوامل مختلفی می تواند بچه ها را منصرف کند. اینها شامل، اما نه محدود به سرخوردگی، دشواری در مدیریت مشکلات اجتماعی یا کنترل انگیزه‌ها است. در بسیاری از مواقع، یک نبرد درونی با عوامل استرس زا، ناتوانی در تنظیم احساسات یا مشکل در بیان مشکلات می تواند منجر به رفتار پرخاشگرانه شود.
14 نکته تربیتی ساده برای مقابله با رفتار پرخاشگرانه کودک
1- بر خود مسلط باشید و آرام بمانید:
پاسخ دادن به طغیان عاطفی کودک با فوران عاطفی خود یا تنبیه فیزیکی مانند کتک زدن مطمئناً یک دور باطل ایجاد می کند. الگوسازی مناسب تنظیم هیجان و رفتار اجتماعی، و همچنین تقویت کودکان برای استفاده از آنها برای دستیابی به اهداف به جای پرخاشگری و مخرب بودن، راهی به جلو است. در صورت نیاز از یک متخصص کمک بگیرید.
2- از تسلیم شدن در برابر طغیان های تهاجمی یا عصبانیت ها خودداری کنید:
با خرید یک اسباب‌بازی برای بچه‌تان در مرکز خرید، چون روی زمین دراز می‌کشد، جیغ می‌کشد و ضربه می‌زند، می‌توانید رفتار نامناسب او را تقویت کنید و در نوع خود پاداش بگیرید.
3- خوبی ها را بشناسید و به آنها پاداش دهید:
به جای پاداش دادن فقط به موارد خارق‌العاده، یک جمله ساده «دوست داشتم وقتی مهمان تمام شد چگونه رفتار کردی» می‌تواند با تمجید از رفتار مطلوب به افزایش آن کمک کند و احتمال تکرار آن را افزایش دهد.
4-به کودکان بیاموزید که احساسات را شناسایی، نامگذاری و تنظیم کنند:
اعتبار بخشیدن به احساسات و عواطف کودک با گفتن می بینم که شما کمی عصبانی هستید زیرا شکلات را دریافت نکردید می تواند به آنها کمک کند به جای بیان فیزیکی احساسات خود با زدن یا گاز گرفتن، احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند. راهبردهایی مانند شمارش معکوس از 100 تا 1 را قبل از پاسخ دادن به آنها آموزش دهید تا خشم آنها تحت کنترل باشد. با آموزش دادن به کودک به جای مشت زدن به دیوار، پرخاشگری را تغییر دهید.
5- تقویت کننده مجدد مناسب را پیدا کنید:
پاداشی که داده می شود یا محرک ناخوشایندی که از بین می رود باید بسیار ارزش گذاری شود و بلافاصله پس از پاسخ ها ارائه شود. تمام نقض قوانین باید به خروج فوری محرک های مورد نظر منجر شود. پیروی از قوانین باید فوراً و هر از گاهی به شدت پاداش داده شود.
6- ثابت قدم باشید:
مطمئن شوید که به رفتار پرخاشگرانه یک کودک پاسخ قابل پیش بینی دارید. قوانین باید در زمینه‌ها و زمان‌ها یکسان باشند تا از دوگانگی جلوگیری شود و کودک را در مورد نحوه رفتار گیج کند.
7- الگوهای تعامل اجباری با بچه ها را بشکنید:
اختلافات زناشویی، عوامل استرس زای اجتماعی-اقتصادی، بیماری روانی در والدین می تواند منجر به سبک فرزندپروری اجباری شود که در آن والدین تعاملات مثبت کمی با کودکان دارند و آنها را به طور مکرر، متناقض و بی اثر تنبیه می کنند. آنها همچنین رفتار پرخاشگرانه را با پاسخ دادن به تنبیه یا مقابله و کنار کشیدن آنها در زمانی که پرخاشگری کودک افزایش می یابد، به طور منفی تقویت می کنند.
8- سوگیری اسناد خصمانه را کنار بگذارید:
مهم است که کودک خود را به عنوان یک کودک خوب با عادات بدی که توسط محرک های خاصی تحریک شده و با عواقب خاصی تقویت می شوند، نگاه کنید. شما باید این کار را به جای نسبت دادن رفتار پرخاشگرانه به عوامل منفی درونی، جهانی و پایدار انجام دهید که می تواند باعث تحریک بیشتر رفتار منفی کودک شود.
9- نظارت:
از یک نمودار برای نظارت بر سوابق و پیامدهای رفتارهای مثبت و منفی خاص استفاده کنید. این نشان می دهد که چگونه رفتار کودک تا حدی توسط سوابق و پیامدها کنترل می شود. همچنین می‌تواند نحوه کاهش رفتار پرخاشگرانه را با تغییر سوابق یا پیامدها روشن کند.
راه حل های کاهش رفتار پرخاشگرانه با تغییر پیامدها شامل نادیده گرفتن نمایش های جزئی چنین رفتاری و استفاده از زمان استراحت یا محرومیت از امتیازات به عنوان پاسخ به پرخاشگری است.
10-از تهدید بپرهیزید:
به جای گفتن «بس کن یا در غیر این صورت»، آموزش رفتار جایگزین همیشه مؤثرتر است. به طور خلاصه رفتار نادرست جزئی را نادیده بگیرید، سپس به فرزندتان بگویید که چه کاری انجام دهد.
11-کارت عالی بود:
برای اینکه نظم و انضباط مؤثرتر باشد، باید به طور مداوم انجام شود نه فقط زمانی که کودک شما بدرفتاری می کند. به فرزندتان بگویید که چگونه «بزرگ‌تر» رفتار می‌کند، وقتی که به‌جای ضربه زدن، لگد زدن یا گاز گرفتن به شیوه‌های مناسب رفتار می‌کند. هنگامی که فرزندتان به روشی که شما دوست دارید رفتار می کند، مانند مهربانی و مهربانی، ستایش کنید و محبت واقعی را به او بدهید.
12-ما به همدیگر صدمه نمی زنیم:
برای تربیت فرزندتان، بر کودک خود به دقت نظارت کنید و مراقب درگیری با همبازی های خود باشید. اگر اختلافی جزئی است، فاصله خود را حفظ کنید و اجازه دهید بچه ها خودشان آن را حل کنند. با این حال، اگر کودکان وارد دعوای فیزیکی شدند که حتی پس از اینکه به آنها گفته شد دست از کار بکشند، ادامه پیدا کند. همین امر زمانی صدق می کند که یکی از کودکان به نظر خشمگین است و دیگری را می زند یا گاز می گیرد. بچه ها را از هم جدا کنید و آنها را جدا نگه دارید تا زمانی که آرام شوند.
13-از عوامل حواس پرتی سالم استفاده کنید:
در حالی که به کودک خود روش‌های مناسب برای پاسخ‌گویی را آموزش می‌دهید، هیچ ایرادی ندارد که وقتی شروع به ناراحتی می‌کند، حواس او را پرت کنید. درگیر کردن آنها در فعالیت دیگری می تواند به آرامش آنها کمک کند. فقط از “رشوه دادن” به آنها برای رفتار متفاوت خودداری کنید.
14-قوی باشید:
اگر باید فرزندتان را تنبیه کنید، در این مورد احساس گناه نکنید و مطمئناً عذرخواهی نکنید. اگر فرزندتان احساسات مختلط شما را حس کند، ممکن است تصمیم بگیرد که در تمام مدت حق با آنها بوده است و شما بد هستید.
