مطالعه‌ای جدید و نگران‌کننده نشان می‌دهد که جویدن آدامس، می‌تواند صدها ذره ریز پلاستیک را به طور مستقیم وارد بدن انسان کند. این یافته، پرسش‌های جدی را در مورد خطرات احتمالی این ذرات ریز برای سلامتی انسان مطرح می‌کند.
آیا می‌دانستید که آن تکه آدامسی که برای تازه کردن نفس خود استفاده می‌کنید، می‌تواند حامل صدها ذره ریز پلاستیک باشد؟ این مطالعه جدید، این حقیقت تلخ را آشکار کرده و زنگ خطری را در مورد آلودگی ناشی از این محصولات جویدنی به صدا درآورده است.
میکروپلاستیک‌ها در همه جا
میکروپلاستیک‌ها، ذرات ریز پلاستیکی، در همه جای کره زمین یافت می‌شوند، از قله‌های بلند کوه‌ها تا اعماق اقیانوس‌ها، و اکنون، مطالعات نشان می‌دهد که در دهان ما نیز حضور دارند.
در حالی که دانشمندان به طور فزاینده‌ای در حال کشف میکروپلاستیک‌ها در نقاط مختلف جهان و حتی در بدن انسان هستند، این مطالعه جدید نشان می‌دهد که جویدن آدامس می‌تواند یکی دیگر از راه‌های ورود این ذرات به بدن ما باشد. سانجی موهانتی، محقق ارشد این پژوهش، با تأکید بر اینکه هدف از این مطالعه ایجاد نگرانی نیست، هدف اصلی را نشان دادن مسیری دیگر برای ورود میکروپلاستیک‌ها به بدن عنوان کرده است.
جویدن یک آدامس: رها شدن صدها ذره پلاستیک
در این پژوهش، لیزا لووه، دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیا، تعدادی از برندهای مختلف آدامس را مورد آزمایش قرار داد. او آدامس‌ها را جوید و سپس بزاق او تحت تجزیه و تحلیل شیمیایی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنها یک گرم آدامس به طور متوسط حدود 100 ذره میکروپلاستیک آزاد می‌کند و در برخی موارد، این تعداد به بیش از 600 ذره می‌رسید.
با در نظر گرفتن وزن متوسط یک تکه آدامس (حدود 1.5 گرم)، می‌توان تخمین زد که مصرف‌کنندگان سالانه هزاران ذره پلاستیکی را از این طریق می‌بلعند. البته محققان تأکید می‌کنند که این میزان در مقایسه با سایر منابع ورود میکروپلاستیک به بدن، کمتر است.
بیشتر آدامس‌های موجود در بازار از صمغ مصنوعی ساخته شده‌اند که حاوی پلیمرهای مبتنی بر نفت است. نکته قابل توجه این است که در فهرست مواد تشکیل دهنده این آدامس‌ها، هیچ اشاره‌ای به پلاستیک نشده و تنها از عبارت “بر پایه صمغ” استفاده می‌شود.
محققان با آزمایش انواع آدامس‌های مصنوعی و طبیعی (ساخته شده از پلیمرهای گیاهی)، دریافتند که میکروپلاستیک‌ها در هر دو نوع وجود دارند. دیوید جونز، محقق دانشگاه پورتسموث، با ابراز تعجب از یافتن برخی پلاستیک‌های غیرمنتظره در آدامس، احتمال آلودگی در آزمایشگاه را نیز مطرح کرد، اما در عین حال یافته‌های کلی را چندان دور از انتظار ندانست.
الیور جونز، استاد شیمی دانشگاه RMIT استرالیا، معتقد است که بلعیدن تعداد نسبتاً کم این میکروپلاستیک‌ها احتمالاً تأثیر چندانی بر سلامتی نخواهد داشت و نیازی به قطع فوری مصرف آدامس نیست. با این حال، لیزا لووه در مورد آلودگی محیط زیست ناشی از دور انداختن آدامس‌های جویده شده هشدار داده است. انجمن ملی شیرینی‌پزان آمریکا نیز با انتشار بیانیه‌ای، نگرانی‌های مطرح شده در این مطالعه را کم اهمیت جلوه داده و بر ایمن بودن مصرف آدامس تأکید کرده است.
نتیجه‌گیری: لزوم تحقیقات بیشتر
این مطالعه که نتایج آن در نشست انجمن شیمی آمریکا در سن دیگو ارائه شد، بار دیگر بر اهمیت بررسی و درک بهتر تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر سلامت انسان و محیط زیست تأکید می‌کند.
