هر ساله با نزدیک شدن به پایان سال، یکی از دغدغه‌های اصلی کارگران، میزان عیدی و پاداش پایان سال است. عیدی به عنوان یک حق قانونی برای کارگران، علاوه بر جنبه مالی، جنبه اجتماعی و انگیزشی نیز دارد. در این متن، به بررسی کامل و جامع عیدی کارگران در سال 1403 می‌پردازیم.
تفاوت بین عیدی و پاداش: عیدی و پاداش دو مفهوم متفاوت هستند. عیدی یک حق قانونی است که بر اساس قانون کار تعیین می‌شود، در حالی که پاداش ممکن است به دلایل مختلف و به صورت اختیاری توسط کارفرما پرداخت شود.
مبلغ دقیق عیدی کارگران هر ساله توسط شورای عالی کار تعیین می‌شود. بر اساس مصوبه این شورا در سال 1403:
حداقل عیدی: حداقل مبلغ عیدی برای کارگران مشمول قانون کار، 14 میلیون و 332 هزار تومان تعیین شده است. این مبلغ معادل دو ماه حداقل حقوق پایه است.
حداکثر عیدی: سقف عیدی بر اساس 90 روز مزد روزانه محاسبه می‌شود که در سال 1403 به 21 میلیون و 498 هزار تومان می‌رسد.
عوامل موثر بر میزان عیدی
علاوه بر حداقل و حداکثر تعیین شده، عوامل دیگری نیز بر میزان عیدی کارگران تاثیرگذار هستند، از جمله:
سابقه کار: هرچه سابقه کار بیشتر باشد، ممکن است مبلغ عیدی نیز بیشتر شود.
میزان حقوق و مزایا: کارگرانی که حقوق و مزایای بالاتری دارند، معمولاً عیدی بیشتری دریافت می‌کنند.
نوع قرارداد کار: نوع قرارداد کار (مثلاً دائم، موقت، پیمانی) می‌تواند بر میزان عیدی تاثیرگذار باشد.
مصوبات شورای عالی کار: تصمیمات و مصوبات شورای عالی کار در طول سال می‌تواند بر میزان عیدی تاثیرگذار باشد.
محاسبه عیدی
برای کارگرانی که کمتر از یک سال سابقه کار دارند، مبلغ عیدی به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه می‌شود. برای مثال، اگر کارگری 6 ماه در سال کار کرده باشد، نیمی از حداقل عیدی را دریافت خواهد کرد.
عیدی بازنشستگان
مبلغ عیدی بازنشستگان تامین اجتماعی در سال 1403 مبلغ ثابتی است و به همراه مبالغ اضافی برای همسر و فرزندان به آن‌ها پرداخت می‌شود.
زمان پرداخت عیدی
معمولاً کارفرمایان موظف هستند عیدی کارگران را در ایام پایانی سال و قبل از عید نوروز پرداخت کنند.
عیدی یکی از حقوق مهم کارگران است که می‌تواند به بهبود وضعیت مالی و روحیه آن‌ها کمک کند. تعیین دقیق مبلغ عیدی و پرداخت آن در موعد مقرر، از جمله وظایف مهم کارفرمایان است. کارگران نیز باید از حقوق خود آگاه باشند و در صورت بروز هرگونه مشکل، به مراجع ذی‌صلاح مراجعه کنند.
